"...ท่านนบีสอนศอฮาบะฮฺของท่านให้มีชีวิตอยู่บนโลกดุนยาเสมือนคนแปลกหน้า เหมือนคนต่างถิ่นที่ไม่รู้จักใครเลย เเละให้รำลึกถึงความตายให้มาก เนื่องจากมันคือจุดมุ่งหมายของการเดินทางของชีวิตอย่างเเท้จริง จงรำลึกถึงความตายเเละชีวิตในกุโบร์อยู่เนืองๆ เพราะเป็นสถานที่ที่ท่านจะต้องพำนักในสักวันหนึ่ง
กุโบร์ สถานที่อันได้รับฉายาว่า บ้านของคนแปลกหน้า, บ้านแห่งความโดดเดี่ยว, บ้านแห่งการลงโทษ, บ้านแห่งกองทัพหนอน นั้นแหละคือสถานที่ที่ท่านจะต้องไป
เมื่อมุอฺมินผู้หนึ่งที่ประกอบความดีเสียเสียชีวิต กุโบร์จะกล่าวแก่เขาว่า ยินดีต้อนรับท่านด้วยเถิด เเล้วมันก็จะขยายจากความคับเเคบให้กลายเป็นกว้างออกไปสุดลูกหูลูกตา จะมีภาพของสวรรค์ปลากฎให้เห็นอยู่เนืองๆ เป็นขวัญเเละกำลังใจอย่างล้นหลาม
ขณะเดียวกันผู้กระทำความชั่ว กุโบรร์จะกล่าวว่า สถานที่แห่งนี้ไม่ต้อนรับท่าน เเละจะเบียดท่านจนกระทั่งซี่โครงทั้งสองข้างสอดประสานเป็นอันเดียวกัน...
โอ้พี่น้องที่รัก เราเกิดมาบนโลกอย่างโดดเดี่ยวเเละจะกลับเข้าไปอยู่ในกุโบร์อย่างเดียวดาย ความดีที่เราประกอบบนโลกใบนี้ต่างหากเล่า ที่จะสร้างความครึกครื้นภายในกุโบร์ของท่าน ..."
-สรุปจากการสอนกีตาบ อัซซาวาญิร โดย บาบออิสมาแอล สปันญัง อัลฟาฏนี ถอดความโดย ฟากีร-
