Skip to main content

 

บทที่ 1 ว่าด้วยเรื่อง "ซุ้มประตูมลายู"

 

โดย อิสมะรูปายดะห์ ดอเลาะ

 

 

‪#‎ซุ้มประตูมลายู เป็นซุ้มประตูที่ถูกสร้างโดยคนในชุมชนหรือหมู่บ้านนั้นๆ สร้างขึ้นเพื่อต้อนรับแขกทุกคนในวันรายออีดของทุกๆ ปี

>>> รูปแบบหรือลักษณะนั้น ส่วนใหญ่ก็จะไปในทางมลายูตามวัฒนธรรมบ้านเรานี้แหล่ะ แต่ที่พบเห็นส่วนใหญ่นั้น มักจะมีดอกไม้ชนิดหนึ่งที่คนมักจะเอามาประดับด้วยนั้นก็ ‪#‎ดอกชบา

>>> ดอกชบา เป็นสัญลักษณ์สำหรับคนมลายูบ้านเรา ซึ่งมันมีความหมายว่า ‪#‎สันติภาพ มันก็มีมานานแล้ว แต่จะเริ่มนิยมใช้มากขึ้นก็ตอนหลังจากเหตุการณ์ ปี 47

>>> อะไรหลายๆ อย่างที่เกี่ยวกับมลายู ส่วนใหญ่จะถูกมาใช้มากขึ้น หลังจากเหตุการณ์ ปี 47 เช่น การแต่งกายมลายู การพูดภาษามลายู การเขียนภาษามลายูยาวี กิจกรรมที่เน้นไปในทางมลายูก็มากขึ้น และอื่นๆ รวมทั้งซุ้มประตูมลายู (‪#‎ความรู้สึกตัวเอง)

>>> โดยส่วนตัวแล้ว คิดว่า หมู่บ้านไหนที่มีซุ้มประตูมลายู นั้นบ่งบอกถึงความสามัคคีของคนในหมู่บ้าน

>>> เพราะการสร้างซุ้มประตูนั้น ไม่ใช่ทำกันง่ายๆ แต่มันต้องใช้ความอดทน อดหลับอดนอนในบางวัน และความร่วมมือของคนในหมู่บ้านด้วย โดยเฉพาะบรรดาเยาวชนทั้งหลายในหมู่บ้าน และการเสียสละเวลาส่วนตัว เพื่อส่วนรวม

>>> ยิ่งใกล้วันรายอเท่าไหร่ พวกเขายิ่งต้องทำให้เสร็จทันรายอ

>>> พอถึงวันรายอก็จะเห็นความภาคภูมิใจของคนในหมู่บ้าน ต่างชื่นชมเป็นเสียงด้วยกัน (ถึงแม้ซุ้มประตูนั้นจะไม่ใหญ่อลังการมาก) แต่ทุกคนก็ภูมิใจ

>>> ต่างพากันถ่ายรูป รูปเดี่ยว รูปเเก๊ง รูปครอบครัว และอื่นๆ

>>> บางหมู่บ้านอาจจะทำซุ้มประตูแบบเล็กๆ เท่าที่จะทำได้ อย่างน้อยพวกเราก็เห็นความสำคัญของซุ้มประตูมลายูตรงนั้นแล้ว

‪#‎Melayu_takkan_hilang_dijiwa

‪#‎Selagi_aku_bernyawa

ปล.ภาพซุ้มประตูมลายู

ณ มัสยิดนูรดีน บาโงสโต บันนังสตา ยะลา

เมือปี 2015