สมัชชาปฏิรูปชายแดนใต้ในกลอนแก้ว

Calibri;mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;mso-bidi-font-family:"Cordia New";mso-bidi-theme-font:
minor-bidi">

Calibri;mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;mso-bidi-font-family:"Cordia New";mso-bidi-theme-font:
minor-bidi">

สมัชชาปฏิรูปชายแดนใต้ในกลอนแก้ว

๑.ตั้งพนมหัตถากามัตสมโภช
ภูเขาโกฏิเถ้ากระดูกผูกเชื้อสาย
โคตรเหง้าบรรพชนปู่ย่าตายาย
จากต้นปลายความเป็นมาคือฟ้าดิน

ณ อันดามันถึงสันกาลาภูผา
ข้ามมาท่าอ่าวไทยทะเลถิ่น
เส้นสัมพันธ์ผู้คนทำมาหากิน
ทรัพย์สินเอื้อเฟื้อค่าประสามี

เมื่อบินหลาเจ้าปีกกล้าไปอาเซียน
แลกภูเขาเปลี่ยนเป็นทางรถหมื่นลี้
ต้นยางเคยทะนงหรือล้มลงแล้วซี
ไม้เนื้อดีตัดขายเขาเท่าราคา

นกเขาเศร้าร่อนลงเล็มปรายข้าวร่วง
จากรถพ่วงขนค้าขายที่ชายท่า
ทุนนะบริโภคนิยมธรรมดา
สำนึกหาสามัญเก่ามาเล่าความ

๒.คนดีอาจหนีไปหิมาลัยแล้ว
คงเหลือแนวหน่อไฟฟืนจึงขืนถาม
ต่างรุกคนรุกป่าล่อก่อไฟลาม
แปลงรูปนามนาสวนกระบวนงาน

อีกเตาน้ำมันดินที่ปากอ่าว
ทัพทุนลุกเข้าครองล้อมเขตกร้าน
กระตุกสายข้อต่อสถานการณ์
ต้นไฟรานลุกไล่ที่ด้วยไฟลน

เสรีชนมิอาจทนอธรรมยุทธ์
ผู้บริสุทธิ์ล้วนสังเวยมาแต่ต้น
เลือดรินรวมเลือดข้าสามัญชน
เซ่นเกมกลอำนาจหอมกลิ่นเงินตรา

ตาต่อตาน้ำตานองลองจ้องดู
อยุติธรรมรู้ผ่านลูกหลานในภายหน้า
บัณฑิตจำเป็นพวกอันธพาลพา
ออกหน้าล้างเลือดด้วยเลือดวนเวียนวาย

๓.แผ่นดินร่ำไห้ได้ยินไหม...ได้ยินไหม
เมื่อน้ำรินรดใจเหือดแห้งหาย
ศรัทธาคุณค่ารักถูกหาว่างมงาย
ดั่งภูเขาถ่มทลายสู่ทะเลเศร้า

เกิดกำแพงกั้นคนในนามความขลาด
หลงอัตตาผาดรูปลักษณ์เป็นเราเขา
อำนาจเงินแปลงสินค้าวิถีเก่า
แบ่งเช่าลำเนาชาติเชื้อกันเหลือเกิน

แล้ว รุกรบ ไชยะ ไชโย โฮลา
ปืนผาหน้ากริชดาบปราบห่ามหาญเหิน
ไพร่ทาสลูกแผ่นดินถูกหมายเชิญ
ตามเงินงบเลือกขั้วข้างอย่างอัปยศ

แผ่นดินคือมารดาร่ายรำเพลงโศก
เพราะทารกพรากอ้อมอกระท้อทด
กระชากครั้งแล้วครั้งเล่าแสนสลด
แล้วกดร่างฟาดลงพื้นให้คืนจบ

๔.ไม่ใกล้ไม่ไกลแนบใจฟังความจริง
ในสิ่งดีงามลองตามหาให้พบ
เสียงหัวเราะของผู้คนถูกเกลื่อนกลบ
ด้วยซากศพต้องเข่นฆ่าตามราคา

ฟังสินั้นผู้เป็นเจ้าแห่งความเงียบ
ความเรียบเฉยเพราะลืมใจในความกล้า
ความกลัวที่ครอบกินใจจนชินชา
ว่ากรรมุนาฐานะผู้ถูกจำกัด

ได้ยินไหม หนุ่มสาวพรากจาก “ความรัก”
ในกับดักความกล้าสัญญามัด
จะปลดปล่อยเสรีภาพที่ถูกกำจัด
ภาพพร่าชัดออกเศร้าไปทำศึก

ได้ยินไหมความกลัวบนท้องถนน
จักรยานรถยนต์ฝันร้ายลึก
ระเบิดเกิดพิการกายใจวายนึก
ไม่คึกคักตลาดร้านการซื้อขาย

๕.มาวันนี้มีมหาประชาชน
ผู้พ้นกลัวร่วมประชาสังคมขยาย
ผู้ร่วมฟังเสียงผู้คนใช่อื่นใคร
ผู้ยิ่งใหญ่ในตัวตนคนเล็กๆ

ต่างทนฟังตั้งจิตแม้ขัดคิด
แสดงสิทธิ์พูดคิดเขียนอ่านคำนวณเลข
เป็นปากหูเป็นมือเขียนเป็นทางเอก
สร้างเสกสื่อแทนผู้เสียโอกาสมี

ทั้งเข้าใจคือเข้าใจในความต่าง
ละวางใจไสผลักในศักดิ์ศรี
เปิดตัวเปิดครัวหัวใจบ้านผ่านเวที
ผ่านเดือนปีทยอยเยียวยาบาดแผล

เปิดบาดแผลบ่งหนองที่ข้องหนัก
ชโลมด้วยยารักแนวทางแน่วแน่
ทำอย่างแผ่วเบาเฝ้ารักษาดูแล
ฐานะแท้เราต่างคือผู้รับใช้

๖.ผู้รับใช้คือผู้นำที่แท้จริง
คือคนในเห็นสิ่งซ้อนซับซ่อนไว้
มาร่วมถกเพื่อถักเครือข่ายใย
รองรับภัยผลสงครามอคติ

คือความหวังในความไม่สิ้นหวัง
มวลพลังขัดสานผืนงานผลิ
ด้วยประชาสรรค์มติธรรมเริ่มริ
บริบทจากวินาทีสู่ศตวรรษ

ในชุมชนท่านอาจอ้างว้างโดดเดี่ยว
ให้เทียวทบภาพกาลที่ผ่านชัด
กำลังใจในวันนี้ไม่มีขัด
คือวันนัดผลัดทุกข์ให้กันและกัน

สมัชชาประชาสังคมบ่มพลัง
เพื่อหยั่งดินหยั่งฟ้าเสียงก้องร้องลั่น
แรงหมุนกงล้อกระเพื่อมพลัน
สั่นระฆังครรลองแห่งสันติภาพ

ด้วยจิตคารวะ
นวลี

Calibri;mso-ascii-theme-font:minor-latin;mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;mso-bidi-font-family:"Cordia New";mso-bidi-theme-font:
minor-bidi">