Skip to main content

ชีวิตมนุษย์นี้คือที่พักชั่วคราว
ทุกทุกเช้าคือชีวิตใหม่
สุขทุกข์ดีชั่วเคล้ากันไป
รู้ตัวได้บางขณะ
ราวอาคันตุกะมาเยือน
จงต้อนรับทุกสิ่งอย่างยินดี
แม้ทุกข์ทวีโถมทับ
ขับทุกสิ่งไปจากบ้าน
จงยืนยันให้เกียรติผู้มาเยือน
เขาอาจเตรียมปัดกวาด
ให้ความยินดีใหม่ใหม่ได้เข้ามา
ความคิดขมขื่นอับอายร้ายกาจ
ออกไปรับพวกเขา
อย่างองอาจและยิ้มหัว
เชิญเข้าบ้านมาอย่าเกรงกลัว
ขอบใจทั่วทุกคนที่มาเยือน
เพราะพระองค์ทรงส่งเขาเหล่านี้
มาชวนชี้วิถีที่ดีงาม
รอมฎอน...คือแขกนั้นผู้มาเยือน/

บทหนึ่งจาก..รูมี...กวีลำนำรัก
รอมฎอน......อัลกะรีม
บทที....10

 

อ่านเรื่องที่เกี่ยวข้อง

รอมฎอน...อัลกะรีม บทที่.......1

รอมฎอน...อัลกะรีม บทที่.......2

รอมฎอน...อัลกะรีม บทที่.......3

รอมฎอน...อัลกะรีม บทที่.......4

รอมฎอน...อัลกะรีม บทที่.......5

รอมฎอน...อัลกะรีม บทที่.......6

รอมฎอน...อัลกะรีม บทที่.......7

รอมฎอน...อัลกะรีม บทที่.......8

รอมฎอน...อัลกะรีม บทที่.......9