Skip to main content

 

|| The Questions of Life: 1/6 ||

 

เรามาจากไหน? ใครนำพวกเรามาอยู่ร่วมกับจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาลนี้? หลังจากอยู่ในโลกนี้แล้ว เราจะเดินทางไปยังแห่งหนใดอีก? แล้วจักรวาลนี้สิ้นสุดลง ณ ที่ใด? เรามีหน้าที่หรือภารกิจพิเศษอะไรในโลกนี้รึเปล่า? ถ้ามี แล้วอะไรคือภารกิจหลักหรือภารกิจพิเศษอันนั้น?

คำถามที่มนุษย์ทุกคนจะต้องถาม ด้วยคำถามเหล่านี้ซึ่งจำเป็นต้องใช้สติปัญญาคิดใคร่ครวญอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่งเพื่อที่จะได้คำตอบ หรือนำไปสู่เส้นทางแห่งการแสวงหาคำตอบที่แท้จริง ; ความอวิชชาในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง แม้จะมีผลที่ไม่ดี ถึงกระนั้นก็อาจอภัยให้ได้ แต่ความอวิชชาในเรื่องความลับของการบังเกิดของตัวเอง ความอวิชชาในเรื่องจุดมุ่งหมายของชีวิตตัวเอง และภารกิจของตนในฐานะมนุษย์ที่ดำรงอาศัยอยู่บนโลกใบนี้นั้น เป็นสิ่งที่มิอาจอภัยให้ได้

แน่นอน เพราะมันเป็นความน่าละอายอย่างสุดที่จะกล่าวถึงของมนุษย์ ที่อัลลอฮฺได้ประทานสติปัญญา ความคิด และความต้องการ แต่เขากลับดำรงชีวิตที่ละเลยต่อภารกิจหลักของตัวเอง เขาดื่ม เขากิน และเขาเพลิดเพลินกับความสุขสบาย โดยไม่แม้จะคิดถึงวาระสุดท้ายของชีวิต ไม่นำพาต่อความเป็นจริงและบทบาทที่แท้จริงของตน กระทั่งความตายได้มาเยือน เมื่อนั้นเขาจะพบกับวาระสุดท้ายแห่งชีวิตอย่างน่าเวทนา เพราะเขาจะต้องรับผิดชอบกับผลตอบแทนตลอดชีวิตของเขาจากการละเลย ความอวิชชา และการออกนอกลู่ทางแห่งศาสนา เขาจะรู้สึกสำนึกเมื่อสายไป เขาจะหวังในความปลอดภัยเมื่อหมดโอกาส

ด้วยข้อเท็จจริงข้างต้น จึงเป็นหน้าที่ของมนุษย์ที่มีสติปัญญา จะตั้งคำถามต่อตนเองอย่างจริงจังว่า ฉันถูกบังเกิดมาทำไม? จุดมุ่งหมายของชีวิตฉันคืออะไร? เพื่อให้ได้คำถามที่ชัดเจน แจ่มแจ้ง ปราศจากความคลุมเครือและคลางแคลงใจ จึงควรตั้งคำถามที่นักคิดทั้งหลายได้สรุปคำถามแห่งชีวิตทั้งหมด และนำมารวบรวมดังคำถามที่ว่า ...

... เรามาจากไหน? ...

... เราจะไปไหน? ...

... และการมีอยู่ของเรานี้เพื่ออะไร? ...

นี่คือคำถามสามคำถามที่เกิดขึ้นในหัวใจของมนุษย์นับตั้งแต่มนุษย์จะรู้จักคิด และมนุษย์มักจะคาดคั้นจิตใจให้แสวงหาคำตอบที่ทำให้เขาต้องหมดความสงสัย เพราะหากมนุษย์ปราศจากคำตอบต่อคำถามเหล่านี้แล้ว สัจธรรมของมนุษย์ที่แท้จริงก็จะไม่ประจักษ์ออกมา สถานะและภารกิจของเขาในโลกนี้ก็จะไม่มีความชัดเจน นักปรัชญาไม่ว่าตะวันออกหรือตะวันตก ได้พยายามอย่างสุดสติปัญญาในการให้คำตอบต่อคำถามเหล่านี้ ซึ่งหากไม่มีคำตอบ วิชาปรัชญาก็จะไร้ซึ่งความหมาย

| คำถาม

ชัยค์ ยูสุฟ อัล-เกาะเราะฎอวีย์